Analiza konstrukcji z betonu według Eurokodu PN-EN

Zgodnie z Normą celem analizy jest ustalenie rozkładu sił wewnętrznych i odkształceń w całej konstrukcji bądź jej części. Analizę taką należy prowadzić stosując idealizację zarówno geometrii, jaki i zachowania się konstrukcji. Należy pamiętać, aby wybrana idealizacja była odpowiednia do rozpatrywanego problemu.

Idealizacja konstrukcji
Dane geometryczne Efektywną szerokość półki powinna być ustalona na podstawie odległości l0 między punktami zerowego momentu.

Jeśli nie jest wymagana duża dokładność obliczeń, w analizie konstrukcji przyjąć można stałą szerokość wzdłuż całej rozpiętości. Miarodajna jest wartość odpowiadająca przekrojowi w przęśle. Efektywną rozpiętość, leff, elementu powinno się obliczać jak następuje:

leff = ln + a1 + a2

gdzie:
ln – rozpiętość w świetle między podporami wartości a1 i a2, na każdym końcu przęsła, można określać na podstawie odpowiednich wartości ai

ai = min{1/2h;1/2t}

gdzie:
h – wysokość belki
t – szerokość podpory

Imperfekcje geometryczne
W analizie należy uwzględnić niekorzystne efekty możliwych odchyłek geometrycznych konstrukcji, przy czym w stanach granicznych użytkowalności nie bierze się ich pod uwagę. Odchyłki należy modelować jako przypadkowy mimośród ei bądź odpowiednie obciążenie poprzeczne. Warto zwrócić uwagę, że mimośród ma zastosowanie w układach statycznie wyznaczalnych, natomiast siła poprzeczna jest odpowiednia zarówno dla układów statycznie wyznaczalnych jaki i niewyznaczalnych.

Efekty drugiego rzędu
Efekty drugiego rzędu należy uwzględniać, gdy mają one istotny wpływ na konstrukcję. Dla przypomnienia przedstawiono poniżej definicję zarówno efektów pierwszego jak i drugiego rzędu:

  • Efekty pierwszego rzędu – efekty oddziaływań obliczone bez uwzględnienia efektów odkształceń konstrukcji, ale uwzględniające imperfekcje geometryczne.
  • Efekty drugiego rzędu – dodatkowe efekty oddziaływań spowodowane odkształceniami konstrukcji.

Efekty drugiego rzędu najczęściej sprowadzają się do zwiększonej wartości obliczeniowych momentów zginających i występują tylko w elementach obciążonych siłami podłużnymi.