Obciążenie użytkowe – Rodzaje oddziaływań na konstrukcje według Eurokodu PN-EN
Wytyczne obejmujące obciążenia użytkowe znajdują się także w PN-EN 1991-1-1.
Obciążenia użytkowe w budynkach są rozumiane jako obciążenia wynikające z:
- zwykłe użytkowanie przez ludzi
- meble i przedmioty przestawne (w tym przestawne ściany działowe)
- pojazdy
- przewidywane rzadkie zdarzenia jak tymczasowa koncentracja ludzi lub sprzętu.
W celu określenia obciążeń użytkowych należy podzielić powierzchnie stropów i dachów w budynkach na kategorie użytkowania. W tablicy eurokodu zestawiono kategorie wraz z opisem i zalecanym obciążeniem równomiernym qk i skupionym Qk.
W obliczeniach stropów oddziaływania w obrębie jednej kondygnacji powinny być uwzględniane jako swobodne na najbardziej niekorzystnej powierzchni wpływu. Z tekstu normy można wywnioskować, iż należy np. dla belek wieloprzęsłowych, czy płyt wielopolowych stosować kombinacje, w których obciążenia użytkowe umiejscawiamy zarówno na wszystkich jak i tylko na
niektórych przęsłach tak, aby otrzymać ekstremalne wartości sił wewnętrznych w przęsłach i na podporach.
Jeśli konstrukcja stropu pozwala na poprzeczny rozdział obciążeń, zaleca się, aby ciężar własny przestawnych ścian działowych, który może być uwzględniany jako obciążenie równomiernie rozłożone qk, był dodawany do obciążeń użytkowych.
Tak określona wartość obciążenia równomiernie rozłożonego zależy od ciężaru własnego ścian działowych i wynosi:
- w przypadku przenośnych ścian działowych o ciężarze własnym ≤ 1,0 kN/m długości ściany: qk= 0,50 kN/m2
- w przypadku przenośnych ścian działowych o ciężarze własnym ≤ 2,0 kN/m długości ściany: qk= 0,80 kN/m2
- w przypadku przenośnych ścian działowych o ciężarze własnym ≤ 3,0 kN/m długości ściany: qk= 1,20 kN/m2
Warto wspomnieć, że norma definiuje oprócz wartości qk przeznaczonej do wyznaczania efektów ogólnych, dodatkowo parametr Qk dla efektów lokalnych. Przy czym kształt powierzchni działania obciążenia Qk przyjmuje się jako kwadrat o boku 50 mm. Eurokod dopuszcza dodatkowe zmniejszanie obciążeń użytkowych współczynnikami αA oraz αn. Współczynnik αA dotyczy redukcji dla stropów i dostępnych poddaszy.