Podstawy projektowania konstrukcji.

Seria Eurokodów składa się z PN-EN 1990 do PN-EN 1999. Tom rozpoczynający – PN-EN 1990, pełni funkcję nadrzędną, bo podano w nim podstawy projektowania, określono główne wymagania oraz zdefiniowano stany graniczne nośności i użytkowalności konstrukcji. Następne tomy zawierają informacje o kolejnych aspektach projektowania – ustalanie obciążeń, projektowanie poszczególnych typów konstrukcji, geotechnika czy też oddziaływania sejsmiczne. Każda z norm składa się z części jednobrzmiącej dla wszystkich Państw zrzeszonych oraz załącznika o charakterze krajowym. Jeżeli chodzi o aspekt prawny, to aktualnie projektowanie konstrukcji budowlanych w Polsce obywa się zasadniczo w oparciu o Polskie Normy własne/krajowe. Są one również podane w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 10 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 239 z 2010 r., poz. 1597).

Podział Eurokodów:

• EN 1990 Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji
• EN 1991 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje
• EN 1992 Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu
• EN 1993 Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych
• EN 1994 Eurokod 4: Projektowanie konstrukcji zespolonych stalowo-betonowych
• EN 1995 Eurokod 5: Projektowanie konstrukcji drewnianych
• EN 1996 Eurokod 6: Projektowanie konstrukcji murowych
• EN 1997 Eurokod 7: Projektowanie geotechniczne
• EN 1998 Eurokod 8: Projektowanie konstrukcji poddanych oddziaływaniom sejsmicznym
• EN 1999 Eurokod 9: Projektowanie konstrukcji aluminiowych.

Jednocześnie w odnośniku pod tabelą z wykazem Polskich Norm powołanych w rozporządzeniu, podano informacje, że Polskie Normy projektowania konstrukcji – Eurokody, zatwierdzone i opublikowane w języku polskim, mogą być stosowane w projektowaniu konstrukcji, jeżeli obejmują one wszystkie niezbędne aspekty związane z zaprojektowaniem tej konstrukcji (stanowią kompletny zestaw norm umożliwiający projektowanie). Projektowanie każdego rodzaju konstrukcji wymaga stosowania PN-EN 1990 i PN-EN 1991. Nadmienić trzeba, iż kategorycznie zabrania się stosowania w jednym obiekcie jednocześnie norm różnych generacji (starych-krajowych z nowymi-europejskimi). Wprowadzenie EC na terenie państw zrzeszonych w Unii Europejskiej ma na celu ujednolicenie przepisów dotyczących budownictwa, co pozwoli na rozwinięcie się konkurencji na skalę Europejską oraz podniesienie bezpieczeństwa konstrukcji (patrz też ramka „Cele systemu Eurokodów).

Cele systemu Eurokodów:

• środek dowodzący zgodności obiektów budowlanych i konstrukcji z wymaganiami
  podstawowymi (Essential Requirements) Dyrektywy Rady 89/106/
  EWG w sprawie zbliżenia przepisów prawnych i administracyjnych państw
  członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych, w szczególności
  z pierwszym wymaganiem (ER 1) „nośność i stateczność oraz drugim wymaganiem
  (ER 2) „bezpieczeństwo pożarowe”
• podstawa do tworzenia specyfikacji wchodzących w skład umów z zakresuzamówień publicznych dotyczących prac budowlanych
  i związanych z nimi usług inżynierskich
• podstawy ramowe do tworzenia zharmonizowanych specyfikacji technicznych
  dla wyrobów budowlanych o znaczeniu konstrukcyjnym